In de jaren ’70 en ’80 zijn wij, betrokkenen bij het initiatief Onkruit vergaat niet, actief geweest in de antimilitaristische beweging. Vanuit het Politiek Dienstweiger Kollektief hebben we eerst geprobeerd om via een collectief beroep op de wet GMD (Gewetensbezwaren Militaire Dienst) onze politieke bezwaren tegen de rol van het leger en wapenindustrie erkend te krijgen. Het lag in de lijn der verwachting dat dit niet zou lukken, uiteindelijk is ieder van ons voor korte of lange tijd de gevangenis ingegaan als totaalweigeraar.
Wij hebben meegedaan aan vele acties van Onkruit, maar waren zoals zo velen ook actief in andere sociale bewegingen. We zien veel parallellen tussen die periode en het heden. Er spelen opnieuw veel maatschappelijke en sociale kwesties die niet geadresseerd worden door de parlementaire politiek. De klimaatcrisis is er nu als prangend probleem bijgekomen, dat hadden we in de jaren ’70 en ’80 nog niet zo in de gaten.
Voor ons als politieke dienstweigeraars vormt dit alles aanleiding om de aandacht te vestigen op totaalweigeren en het antimilitaristische protest van die periode. Ook willen we reflecteren op de ervaringen van toen en wat dit kan leren over invulling en effectiviteit van maatschappelijke (direct) actie met betrekking tot de huidige sociale kwesties, zoals de klimaatcrisis (Extinction Rebellion), de sociale ongelijkheid, de wooncrisis en de vluchtelingenproblematiek. Vandaar een tentoonstelling en de debatten.
